„Wszystkie funkcjonalne wzorce ruchowe ludzkiego ciała, obejmujące akcje nagłego wyhamowania, stabilizacji i przyspieszenia , które występują w obrębie łańcuchów kinetycznych i we wszystkich trzech płaszczyznach ruchu.”
Jednakże, zgodnie z powyższą definicją zakres ograniczony jest wyłącznie do konkretnego rodzaju wysiłku fizycznego ruchu, a pomija sedno istoty treningu funkcjonalnego – samej funkcji ruchowej – tworzenia, odzyskania lub poprawy struktury ruchowej, który znajduje swój bezpośredni wyraz w codziennym życiu lub dyscyplinie sportowej. Kwintesencję sportowego szkolenia funkcjonalnago wyraża się poprzez stopniowany program ćwiczeń, które wymiernie poprawią funkcje motoryczne (siła, szybkość, wytrzymałość, zwinność i gibkość) i rozwiną specyficzne umiejętności (funkcje) w odniesieniu do działań stylu życia lub określonej dyscypliny sportu – w naszym przypadku, uderzeń rękami i kopnięć – technik walki – ruchów wykonywanych w walce.
Kondycyjny trening funkcjonalny można aplikować na każdym poziomie zaawansowania technicznego i motorycznego.
Trening funkcjonalny określają następujące zasady:
1. Wykonywanie ruchów wielo stawowych odbywających się we wszystkich trzech płaszczyznach (strzałkowej, czołowej i poprzecznej)
2. Wykonywanie ruchów z udziałem pracy wielu grup mięśniowych, zintegrowanych w jedną akcję, która buduje koncentrację na praktycznej wartości ruchu, która odnosi się do codziennego życia lub aktywności sportowej.
3. W treningu funkcjonalnym obecny jest element improwizacji i nieprzewidywalności, która buduje trudność ćwiczenia.
4. Trening funkcjonalny jest powiązany z jednoczesnym ćwiczeniem koordynacji i równowagi budowanych w progresywny sposób.
5. Intensywność ćwiczeń i ich trudność budowana jest progresywnie.
6. Celem jest rozwój równowagi, stabilnej pozycji, siły generowanej z dolnych cześci ciała lub mocnego tułowia.
7. W treningu funkcjonalnym stosuje się głównie ćwiczenia wolne, z wolnymi ciężarami, przyrządami wymagającymi stabilizacyjnej pracy mięśni, trening ten wykorzystuje ciężar własnego ciała i aplikuje ćwiczenia, które angażują mięśnie i stawy, których praca przeciwdziała grawitacji.
• przede wszystkim wolniejsze tempo wykonywanych ćwiczeń
• włączenie wolnych ciężarów lub urządzeń, które wymagają stabilizacyjną pracę mięśni
• wykorzystanie własnej masy ciała w treningu oporowym, ćwiczeń przeciwdziałających grawitacji, wspomagających trening równowagi.
Wolne tempo wykonania ćwiczeń pochodzi z treningu rehabilitacyjnego i jest bezpośrednio związane z ćwiczeniami terapii ruchowej, jest najczęściej wykorzystywana w kontekście aktywnosci fitnesowej. W dyscyplinach sportowych stanowi niezbędny element wprowadzający do treningu eksplozywnego. Większość dyscyplin sportowych wymaga dynamicznego typu aktywności fizycznej, dlatego każde ćwiczenie sportowe musi ostatecznie być wykonane dynamicznie.
8. Trening funkcjonalny zawsze zakłada specyficzny cel, sposób wykonania, który jest powiązany z praktycznym zastosowaniem ruchu i zamierzeniem osiągnięcia konkretnego rezultatu stosowanego ćwiczenia.
9. Trening funkcjonalny świadomie nakierowany jest na pracę całego ciała, połączonego w łańcuchy kinetyczne, zintegrowane akcje ruchowe, unikając ruchów izolujących pracę mięśni i stawów.
10. Trening funcjonalny intencjonalnie wprowadza ćwiczenia wykonywane w niestabilnym środowisku, powodując dodatkową trudność wykonania wymagającą utrzymania równowagi i budującą dodatkową umiejętność utrzymania lub odzyskania równowagi połączonej z rozwojem koordynacji mięśniowej.
